Maket Köy

Güneşten rahatsız olmadığım tek zamanlar, soğuk kış günlerinde yüzünü gösterdiği günler desem abartmış olmam. Zira yaz mevsiminden ne derece hazzetmediğimi ara ara paylaşmış olmalıyım sizlerle. Sonuç olarak, şu aralar soğuk günlerin mutluluğunu yaşıyorum sevgili blogcanlar. Tek derdim, tüm İzmirliler gibi, "kar"a olan özlemimiz:( 

İşte böyle bir Pazar günüydü dün. Soğuk ama dondurmuyor, güneş selamlıyor bizi ama yakmıyor... İkisi de kararında yani :) 

Ne zamandır görmek istediğimiz bir yeri görmenin vaktiymiş demek ki; ve işte dünkü gezmelerimizin en keyifli kısmını oluşturan "Maket Köy"den sevimli görüntüler:

İlginç bir hikayesi var bu minyatür köyün. Emekli öğretmen Ayhan Çetin, eşiyle beraber kendi büyüdüğü köyün hikayelerini taşımış buraya. Günümüzde kaybolan meslekler (nalbant, kalaycı, semerci vb...) burada hala yaşamaktalar. Bu arada yukarıda paylaştığım resimler fotoğraf çekimine izin verilen, bahçedeki, kısımdan. Bir de içeride sergilenen ve fotoğraflayamadığımız bölümdekiler var ki, hangi sözcüğü seçsem anlatmakta yetersiz olacağım. Mini mini kompozisyonlarda herşey ama herşey düşünülmüş gerçekten. Köy düğünleri, kız kaçırma, asker uğurlama gibi sosyal etkinliklerden tutun da günlük işlere varana kadar... Ancak, o duyguyu size geçirmem sahiden de imkansız. Maket, heykel ve resim sanatının özgün yorumunu oluşturan bu çalışmalarda figürler ve resimleri Ayhan öğretmen, kıyafetler ve aksesuarları da eşi Nazmiye hanım yap(mış). Buradan, eğitime gönül vermiş bu iki yaratıcı insana "Emeklerinize sağlık"  demek istiyorum müsaadenizle sevgili dostlar. 

Ben derim ki; buraya yolunuzu düşürmeniz gerekir. İşte yol tarifi: Pamucak yol ayrımından 300 metre ileride, "Maket Köy" totemiyle karşılaşıyorsunuz. İşte orası :)

Meraklılarına da daha fazla ayrıntı: http://www.maketkoy.com/tr

Sevgiler...