25 Nisan 2011 Pazartesi

...şans bazen...

     Şans bazen belediye otobüsleri veya dolmuşlarda yer bulmuş ve oturuyor olmaktır..

3 Nisan 2011 Pazar

ATLIKARINCA

Altın Portakal Film Festivali' nde " En İyi Senaryo " ödülünü alan filmin bence izlenmeyi hakeden çok yönü var. Konuşulmayan, içler acıtan bir gerçek olan "ensest" temasını konu eden film duygusal sömürüye gerek duymadan veriyor konuyu izleyiciye. Bir bakış, duruş, kaçış yetiyor anlamamız için... İlk yarının ağır temposuna karşın ikinci yarıda bildiğimiz sırrın açığa çıkması bekleniyor sabırsızlıkla ve tempo da yükseliyor ilk yarıya kıyasla... Sürpriz bir final ile sonlanması da gayet hoş... Oyunculukların yalın ve doğal oluşu görselden ziyade duygunun verilmek istenmesi filmi ayrıcalıklı kılan öğeler... Ancak yan karaktere yer verilmemesine rağmen ana karakterlerin -örneğin babanın bu eğiliminin altında yatan nedir?- de içlerinin doldurulmamış olması filmin eksik taraflarından... Buna rağmen düşündürtüyor, sorgulatıyor... Filmden çıkınca boğazına bişeyler takılıyor illa ki insanın, yutkunsa da gitmiyor...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...