11 Eylül 2011 Pazar

İskender


   Nihayet bitirmek bana da nasip oldu "İskender"i...
Tabi ki beğendim. Ancak benim Elif Şafak'a hayranlığım "Mahrem" ve "Araf" adlı romanlarıyla başlar. Ne yazık ki o iki romandaki olağanüstülüğü bulamadım. Ha, bulmak zorunda da değiliz; yazar ortaya bir eser koyarken eminim ki her biri için aynı itinayı sarfetmeye gayret ediyordur ama bu da benim kendimce kanaatim.
    İskender'e gelecek olursak:
Bir Türk-Kürt ailenin İngiltere'de 1970'lerde yaşadıkları göçmen hayatı anlatan roman dört mekanda geçiyor: Fırat nehri yakınlarında bir köy, İstanbul, Londra ve Abu Dabi...Diğer romanlarından da alışık olduğumuz üzere bol karakterle süslü romanında öylesine ayrıntılıyor ki yazar her birini onlarla yaşıyor insan okuduğu sürece... Tam sonu geldi dediğimizde ise şaşırtan sonu gerçekten sürpriz...(Tadı kaçmasın diye fazla detaya inmiyorum)
    İyi okumalar, kitapseverler!!!
Ayrıca roman piyasaya çıkar çıkmaz çok konuşulan "kitap kapağı" hakkında merak edenlere:

5 yorum:

  1. konu içini acıtıyor insanın, sarıveriyor mu biraz yoruyor çok hikayesi var aynı sonuca varan...
    yani ne haz ettim ne etmedimben de : )

    YanıtlaSil
  2. mine, çok haklısın...içimin acıdığını hissettiğim anlar olmuştu benim de...

    YanıtlaSil
  3. sevgili özge,
    çok merak ediyorum ben de! "eskilerin tadı yok" katılıyorum sana.
    ancak, yine de derinlikli yazıyor hala..

    YanıtlaSil
  4. Ben Baba ve Piç'e çok benzettim bunu. Ona yakın geldi. Ama Mahrem'in tadı bir başka.
    Elif Şafak'ın ayrıntılarını çok beğeniyorum. Nereden buluyor onca detayı dedirtiyor bana, hem detay hem gerçek.
    Sevgiler. :)

    YanıtlaSil
  5. Bu romanı henüz okumadım.Ama okuyacağım.Tanıtım için teşekkürler...

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...