Dedemin İnsanları

   "Çağan Irmak" ismini duyunca izlemeye gayret gösteriyorum. "Dedemin İnsanları" konu itibariyle ilgimi de çekince vizyona girer girmez koştum...İzmirli olarak; bir dede Selanik, diğeri Makedonya, anneannenin babası da Giritli ise gel de ilgini çekmesin...Bayılırım yöresel ağızlara ("Dondurmam Gaymak" tek geçtiğim filmdir bu anlamda) ki; Çağan Irmak çok başarılı aktarır bunu beyazperdeye. Vazgeçemediği oyunculara da borçlu bunu elbette...Çetin Tekindor, Hümeyra gibi alışık olduğumuz ustaların yanı sıra Yiğit Özşener, Gökçe Bahadır, Sacide Taşener  gibi isimler son derece başarılıydılar. "Ozan" rolündeki çocuk oyuncunun da performansı muhteşemdi. Abartıdan uzak, yalın, içimizden biri gibiler oynarken...Çağan Irmak'ın en çok da bunu yakalaması çok hoş. Duygulanırken, gülümseten de bir film olmuş...

    Ama benim bu defa gözüme batan yanları olmadı değil...Hep Mahsun Kırmızıgül' e yapılan bir eleştiridir (ki, benim de Mahsun'da en çok gözüme batandır)- mesaj verme-çok çok konuyu işleme derdi - 

işte Ç. Irmak da burda onun derdine kapılmış biraz...Mübadele, 12 Eylül, taşra insanının ikiyüzlülüğü, bir çocuğun büyümesi, anarşist diye tutuklanmış ve gözaltında kaybolmuş aşkını bekleyen yalnız bir kadın, Türk-Kürt kardeşliği mesajları, eşcinsel bir çift... Kısacası bir dağınıklık var. Bir de şaşırtıcı finali ben yakıştıramadım kahramanımıza...Bu eksiklere rağmen ellerine sağlık diyor, mutlaka görünüz diyorum...

    İyi Seyirler...!